Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرآنلاین، تحقیقات جدید که از طریق مجله پیشرفت های خواب در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند، نشان می دهند که منیزیم با آرام کردن سیستم عصبی، بهبود خلق و خو و تقویت احساس آرامش، قادر به تسکین اضطراب و استرس است.

عصرایران در گزارشی نوشت:در این میان از آنجایی که طیف متنوعی از انواع منیزیم و مکمل های مرتبط با این ترکیب در بازار دارویی کشور موجود هستند، انتخاب گزینه مناسب می تواند مقداری دشوار باشد، پس توصیه می شود حتما با پزشک متخصص خود مشورت و سپس اقدام به تهیه هر گونه مکمل کنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کدام نوع منیزیم برای اضطراب بهتر است؟
منیزیم یک ماده معدنی ضروری است که در بیش از ۳۰۰ فرآیند بدن از جمله عملکرد عضلانی و عصبی، کنترل قند خون، عملکرد سیستم ایمنی و تنظیم خلق و خو نقش دارد.

منیزیم به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی (مانند سبزیجات برگ دار، آجیل، غلات کامل) یافت می شود، اما تقریبا نیمی از جمعیت بزرگسالان در آمریکا منیزیم کافی را از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند. از آن جایی که ارتباط بین کمبود منیزیم و اضطراب به خوبی ثابت شده است، مصرف انواع مکمل های دارویی حاوی منیزیم ممکن است برای افراد مبتلا به اضطراب مفید باشد.

این اطلاعات از طریق مقالات به چاپ رسیده توسط سری مجلات MDPI؛ ناشر مجلات علمی معتبر، قابل دست یابی هستند.

انواع منیزیم
- منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات یک شکل زیستی معروف با زیست فراهمی بسیار بالا از منیزیم است که بدن به سرعت آن را جذب می کند. این مکمل منیزیم ترکیبی از منیزیم و گلیسین است؛ اسید آمینه ای که به عنوان یک انتقال دهنده عصبی (پیام رسان شیمیایی) عمل می کند و به دلیل اثرات آرام بخش خود روی سیستم عصبی بسیار محبوب و شناخته شده است.

مکمل منیزیم گلیسینات ممکن است باعث آرامش و بهبود کیفیت خواب هم بشود، دو عامل حیاتی در مدیریت اضطراب! همچنین برای سیستم گوارشی نسبت به سایر اشکال منیزیم ملایم‌ تر است و همین موضوع آن را به گزینه خوبی برای افرادی که معده حساسی دارند، تبدیل می‌ کند.

- منیزیم تائورات

منیزیم تائورات ترکیبی از منیزیم و تائورین است که یک اسید آمینه با خواص ضد التهابی و محافظت کننده عصبی به شمار می رود. تائورین تولید گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) را تقویت می کند؛ یک انتقال دهنده عصبی که اثرات آرام بخشی بر مغز دارد و ممکن است به تسکین اضطراب و بهبود خلق و خو کمک کند.

مطالعاتی که اثربخشی تائورات منیزیم بر اضطراب را با استفاده از مدل‌ های حیوانی بررسی کرده اند، نشان می‌ دهند که مکمل منیزیم تائورات پتانسیل آرام سازی سیستم عصبی را در اختیار دارد و در عین حال می تواند احساس ترس و استرس را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای مطالعه چنین اثراتی در انسان ضروری است.

- منیزیم ال ترئونات

منیزیم ال ترئونات از سد خونی مغزی عبور می کند و سطح منیزیم را در مغز افزایش می دهد. یعنی همان جایی که با گیرنده های دخیل در تنظیم خلق و خو، عملکرد شناختی و پاسخ به استرس تعامل می کند. مطالعات اولیه با استفاده از مدل های حیوانی کاهش قابل توجهی در سطح اضطراب و بهبود عملکرد شناختی را نشان داده اند. کمک به تنظیم عاطفی و هیجانی پس از مصرف مکمل منیزیم ال ترئونات نیز یکی دیگر از فواید بیشمار این مکمل فوق العاده به شمار می رود.

در یک مطالعه مربوط به سال ۲۰۲۲ که اثرات منیزیم ال ترئونات را بر افراد مسن مبتلا به استرس و اضطراب بررسی کرده بود، مشخص شد که شرکت کنندگان روزانه بین ۱.۵ تا ۲ گرم منیزیم ال ترئونات مصرف می کردند و پس از ۱۲ هفته مصرف مکمل، کاهش قابل توجهی در علائم اضطرابی خود تجربه کردند.

- منیزیم کلرید

بدن به راحتی کلرید منیزیم را جذب می کند و برخی تحقیقات نشان می دهند که ممکن است باعث آرامش، بهبود خواب و تسکین علائم افسردگی و اضطراب شود. مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ با بررسی اثرات مکمل منیزیم در افراد مبتلا به افسردگی نشان داد که ۲۴۸ میلی گرم کلرید منیزیم منتج به بهبود قابل توجه علائم اضطراب و افسردگی می ‌شود.

در مطالعه دیگری، افراد مبتلا به فیبرومیالژی روزانه ۱۰۰ گرم کلرید منیزیم به مدت یک ماه مصرف کردند. در پایان ماه، شرکت کنندگان مطالعه کاهش قابل ملاحظه درد و سطوح پایین تر استرس را گزارش کردند.

چه میزان منیزیم برای اضطراب مصرف کنیم؟
مقدار توصیه شده رژیم غذایی برای منیزیم از همه منابع شامل غذا و مکمل ها، ۴۰۰-۴۲۰ میلی گرم در روز برای مردان بزرگسال و ۳۱۰-۳۲۰ میلی گرم برای بانوان بالغ است. این مقدار نیازهای اساسی بدن ما به منیزیم را برآورده می کند و صرفا مختص به مدیریت اضطراب نیست.

میزان مصرف منیزیم برای اضطراب بسته به سن، جنس، سلامت کلی و نوع منیزیم متفاوت است زیرا انواع مختلف منیزیم دارای نرخ جذب متفاوتی در بدن هستند.

مانند هر مکمل دیگری، بهتر است با پزشک یا داروساز در خصوص نوع و دوز مناسب مکمل با توجه به شرایط خاص خود مشورت کنید.

دریافت منیزیم از مواد غذایی
مصرف یک رژیم غذایی متعادل بهترین راه برای اطمینان از دریافت مقادیر کافی منیزیم است. غذاهای خوشمزه و مغذی زیادی وجود دارند که سرشار از منیزیم هستند، از جمله:

- سبزیجات سبز برگ: اسفناج، کلم پیچ

- آجیل و دانه ها: بادام، بادام هندی، تخم کدو تنبل و دانه چیا

- حبوبات: لوبیا، نخود

- غلات کامل: برنج قهوه ای، کینوا

- میوه ها: آووکادو، موز و میوه های خشک شده مانند کشمش و زردآلو

- شیر: شیر گاو و جایگزین های شیر مانند شیر سویا

عوارض جانبی مصرف منیزیم
هرچند منیزیم به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی خفیفی را تجربه کنند، به خصوص زمانی که بیش از مقادیر توصیه شده از این ماده استفاده کرده اند. عوارض جانبی احتمالی مکمل منیزیم عبارت اند از:

- گرفتگی و درد معده

- اسهال

- حالت تهوع

در صورت بروز عوارض جانبی حین مصرف منیزیم، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. آنها ممکن است توصیه به تعدیل دوز یا مصرف اشکال جایگزین منیزیم کنند.

مصرف بیش از ۵۰۰۰ میلی گرم منیزیم در روز می تواند باعث مسمومیت با منیزیم شود که خود عوارض جانبی شدیدتری را به همراه خواهد داشت و برای جلوگیری از عوارضی مانند نارسایی کلیه یا ایست قلبی نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم مسمومیت با منیزیم عبارت اند از:

- فشار خون پایین

- استفراغ

- برافروختگی صورت (قرمزی)

- بی حالی

- ضعف عضلانی

- دشواری در تنفس

- ضربان قلب نامنظم

۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1880478

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: استرس مواد غذایی سلامت روان مکمل منیزیم عوارض جانبی میلی گرم خلق و خو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۸۵۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟

آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.

این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.

تعریف ترس از فراموش شدن

آتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.

در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.

افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.

ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.


علائم آتازاگورافوبیا چیست؟

مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.

علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.

دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن

اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد

تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.

حالت تهوع یا ناراحتی شکمی

مشکل در خوابیدن

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آن‌ها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد

درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن

وحشت زدگی

علل آتازاگورافوبیا چیست؟

فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:

ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.

تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.

تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.

تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.

آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.

DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.

این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:

ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.

از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.

ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.

ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.

آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.

برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.

مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.

میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.

دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.

خلاصه

ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی

دیگر خبرها

  • اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟
  • این میوه را حتما قبل از خواب بخورید
  • خسته هستید؟ این غذاها را بخورید
  • منیزیم را چه زمانی از روز مصرف کنیم؟
  • فصل رویش گیاه کوهی با مصرف خوراکی و دارویی
  • مسمومیت ۱۰ نفر بر اثر مصرف قارچ سمی فصلی در کردستان
  • مسمومیت ۱۰ نفر بر اثر مصرف قارچ سمی در کردستان
  • مسمومیت ۱۰ کردستانی بر اثر مصرف قارچ سمی
  • با این مواد غذایی درد را فراموش کنید
  • چرا با تاریکی هوا احساس خواب آلودگی بیشتر می‌شود؟